Help! Ik zit mijzelf in de weg.

Zit jij ook jezelf in de weg?

Mag ik je een vraag stellen? Regeert het leven jou, of heb jij de regie over je leven?

Het is weer 6 uur in de ochtend. En ik ben eigenlijk heel trots op mijzelf. Het is weer gelukt om zo vroeg achter mijn computer te zitten en te werken aan mijn praktijk.
En vooral is het gisteravond gelukt om op tijd naar bed te gaan.
Waarom zo vroeg? Omdat dit de rustige uren in huis zijn. Straks mogen de kids weer wakker gemaakt worden om naar school te gaan.

Ik weet nog goed de tijd van te laat naar bed gaan en te laat er uit komen in de ochtend. Dit heeft de hele dag het effect van een onderhuids stress gevoel. Je loopt de hele dag ‘achter’. In de ochtend neem je je voor om op tijd naar bed te gaan en in de avond doe je het gewoon niet. Frustratie gevoel in de ochtend omdat je in de avond niet de ‘guts’ had om gewoon op te staan en te gaan slapen.
Een patroon wat je je aangeleerd hebt. Waarmee we onszelf saboteren om op weg te gaan naar dat leven waar we deep down naar verlangen.

Gevolgen

Op meerdere vlakken in mijn leven herkende ik zelfsabotage. Te laat naar bed, te laat er uit. Bank hangen in de avond. Chips en chocola. Met mijzelf afspraken maken en het niet doen. Allerlei creatieve ideeën in mijn hoofd, en vaak ook opgeschreven, maar vervolgens niks opstarten. Of wel opstarten maar niet afmaken.
Alsof ik aan een waslijn hang en mee wapper in de wind vanuit de richting waar hij op dat moment uit waait. Oostenwind? We gaan rechtsaf. Westenwind? We gaan linksaf. Zie je het voor je?

Gevolg was frustratie, stress, laag zelfbeeld, onzekerheid, opbloeien van perfectionisme, schaamte, jezelf niet (meer) leuk vinden, willen verstoppen.
Wie herkent dit ook?

Jezelf dwars zitten.

Hoe doe je dat? Hoe kom je erachter wat je eigen ‘bottleneck’ is? Of de steen in de trechter die voorkomt dat het kan blijven stromen?

Daarvoor gaan we samen verder kijken dan deze patronen. Dit kunnen we zelfsabotage noemen. Mensen kunnen zichzelf echt dwarszitten, saboteren, om echt te gaan leven. Om de dingen te doen die ze echt graag willen.

Waarom doen we dat niet?

Er zijn zoveel redenen waarom zelf saboterend gedrag blijft bestaan.
Het kan zijn dat je persoonlijkheid uit contrasten bestaat. Ik merkte dat ik heel verlegen was in de buitenwereld, maar eigenlijk ook heel graag in het middelpunt wilde staan. En mijn gedrag verlegen was, maar mijn mind heel vrij en open.

Herken je jezelf als perfectionistisch? En merk je dat je ook heel slordig kunt zijn? Als kinderverpleegkundige was ik heel perfectionistisch. Als ik mijn zorg niet goed afgerond had, gaf ik mijzelf op mijn kop. Thuis was ik een sloddervos. Alsof alle energie al ‘opgegaan’ was aan het perfectionistische werk, waardoor ik thuis geen energie meer had om op te ruimen.

Ik ben een kei in het opstarten van dingen, maar ik maakte het niet af. Laat het liggen. De drive om iets af te maken lijkt ineens weg. Zo’n project blijft me in het hoofd achtervolgen ‘moet ik nog iets mee’. Maar de actie om het ook echt af te maken, komt niet. Die actie gebruik ik weer voor een volgend project.

Wat kan de oorzaak zijn van het maar herhalen van patronen die ons dwars zitten?

1. Overtuigingen die we meegekregen hebben in ons leven.

Door opvoeding, school, vrienden, collega’s etc. krijgen we allerlei meningen en ervaringen mee. Hiervan worden eigen waarheden gemaakt die als een wetboek neerschreven worden in ons onderbewustzijn.
In alles wat we doen, doen we 95% onderbewust (maar 5% is bewust)! Het meeste handelt dus vanuit ons onderbewustzijn.
Een voorbeeld: ik ben ondernemer, heb een praktijk. Op de middelbare school ben ik gepest. En als jong volwassene gestalkt. Twee redenen om bij mij de overtuiging dat het veiliger was om ‘niet gezien’ te worden. Nu ik een praktijk heb, is het essentieel om gezien te worden. Geen zichtbaarheid, geen mensen die me vinden zodat ik ze verder kan helpen. Het omzetten naar de overtuiging: ‘Ik ben veilig als ik zichtbaar ben’ is heel waardevol geweest voor mij.

2. Als je je herkent in dit blog, zou het heel goed kunnen zijn dat je een overlever bent.

Overlever

Uit onderzoek is gebleken dat in de baarmoeder 10% van de zwangerschappen begint als twee- of meerling. Terwijl maar zo’n 1,5% ook echt als twee- of meerling geboren wordt. Tijdens de zwangerschap overlijden er dus embryo’s of foetussen. Helaas is dit een beslissing van Moeder Natuur.
Althea Hayton was de onderzoeker op het gebied van deze overlevers, de ‘womb twin survivors’, of te wel ‘Alleengeboren Tweelingen’ (helaas is zij overleden). Zij zag dat de overlevers hiervan, de Alleengeboren Tweeling of -Meerling, karaktereigenschappen heeft die alleen deze groep mensen herkent. Wanneer mensen deze eigenschappen in zichzelf herkennen vallen vaak alle puzzelstukken in elkaar. Mensen voelen zich vaak ‘anders dan anderen’, van jongs af aan al.
Herken je je in dit blog? Lees dan hier meer over deze eigenschappen.

3. Zelfsaboterend gedrag kan erg hardnekkig zijn bij Alleengeboren Tweelingen of -Meerlingen. Door het verlies van een broertje of zusje in de baarmoeder, is het heel goed mogelijk dat iemand ‘niet op zijn eigen plek gaat staan’. Door wisselende identificatie met de overleden broer of zus worden eigenschappen gezien die wisselen. Zoals perfectionisme op het ene vlak van ons leven, en slordigheid in het andere. Mensen herkennen dat ze zich zelf dwarszitten door schadelijk gedrag (verslaving, overeten, te weinig rust, uitstelgedrag) terwijl ze dat op andere momenten weer zo loslaten. Het gaat een tijdje goed, en ineens is daar weer die valkuil. Zelf herken ik dit zeer zeker.

Alleengeboren Tweeling of -Meerling

Ik kan me heel goed voorstellen dat je dit leest en denkt ‘waar gaat dit over’? Wat is dit nu weer voor ‘verklaring’? Het is natuurlijk helemaal ‘in’ om allerlei verklaringen voor ons eigen gedrag en onze eigen valkuilen waar we steeds weer intrappen te bedenken als een soort ‘ziekte’ waar we aan leiden. Zo, etiket erop en klaar.
Maar zo werkt het niet.

In mijn praktijk heb ik dit fenomeen al vaker vertelt aan mensen. Omdat ze hun keuzes, hun onzekerheden en daarmee hun eigenschappen beschreven. Deze pasten naadloos in wat er over Alleengeboren Tweelingen beschreven wordt.
Die keer dat een coach mij dit uitlegde, ging de wereld eindelijk voor mij open. Ik voelde me euforisch, zo blij. Eindelijk begreep ik waarom ik me altijd ‘anders dan anderen’ voelde. Waarom ik andere mensen zo goed aanvoelde en daar zo moe van werd. Ik begreep dat daar mijn saboterende gedrag vandaan komt. Waarom ik moeite heb met ordenen, geen afscheid kan nemen van dingen of mensen (er zijn ook mensen waarbij afscheid nemen van een dier meer impact heeft dan afscheid nemen van een mens). Terwijl verlies wel een thema lijkt in het leven. Al jong heb ik met verlies moeten dealen. Mijn zus, opa’s, oma’s allemaal in (jong) pubertijd. De scheiding van mijn ouders.

De definitie zoals deze geformuleerd is in het Nederlands door Aranka Reeuwijk, schrijfster van het boek ‘Ik wou dat ik twee hondjes was, dan konden we samen spelen’, over Alleengeboren Tweeling of -Meerling wordt omschreven als:
Een Alleengeboren Tweeling is getuige is geweest van het verlies van zijn of haar tweelingbroer of -zus in de baarmoeder, tijdens de geboorte of kort na de geboorte.
Dit kan ook voor meerlingen gelden. Mensen die als tweeling geboren worden, maar in de baarmoeder met drie of zelfs vier begonnen zijn.

Kenmerken van Alleengeboren Tweeling of -Meerling (AT).

Ben je nieuwsgierig of jij ook een Alleengeboren Twee- of Meerling zou kunnen zijn? Of weet je dit en ben je op zoek naar meer informatie? Lees hier meer over de kenmerken van Alleengeboren Twee- of Meerlingen.

Ja, en nu?

Leuk dat er een ‘verklaring’ is, maar wat kan ik daar nu mee?
Goede vraag.

Ervaar jij liefde voor jezelf? Kun je jezelf vertrouwen? Door je aan je eigen afspraken te houden, kun je jezelf vertrouwen. De afspraken die je met jezelf hebt gemaakt, ook echt nakomen met en voor jezelf. Kun je jezelf vertrouwen, dan ontwikkel je zelfvertrouwen.

Heb je echt connectie met anderen? Gedachten zoals ‘ik mag bestaan’ zijn belangrijk. Dat is de basis van ons bestaan. Ook de overtuiging ‘ik mag er zijn’ is essentieel. In de praktijk merk ik dat mensen met deze gedachten worstelen. Dit zijn gedachten vanuit je fundament. Als er gedachten zijn ‘ik mag er niet zijn/bestaan’ dan heeft dat gevolgen op hoe je met anderen omgaat en heeft effect op hoe anderen met jou omgaan. Hoe ze je benaderen en hoe mensen naar je luisteren of je zien (of niet).

Zijn dit wensen voor je? Of misschien herken je het in mensen om je heen?

Waar de meeste AT’ers behoefte aan hebben is liefde voor zichzelf vinden, helderheid en overzicht. De kracht vinden om goede beslissingen te nemen en hier vertrouwen in te hebben.
Zichzelf en de eigen persoonlijkheid leren kennen.

Ok, hoe ga ik dit aanpakken?

Er zijn zeker goede tips om hiermee zelf aan het werk te gaan.

Het belangrijkste wat je zelf kunt doen is dagelijks bijhouden wat wel goed gegaan is vandaag.
Beantwoord dagelijks de volgende vragen en schrijf ze op:
– Wat ging er goed vandaag?
– Waar ben ik dankbaar voor?
– Welk leermoment had ik vandaag?
– Hoe ga ik het morgen doen?

De dag afsluiten met een affirmatie zoals ‘ik dank deze dag waarin ik de mooie dingen om mij heen mocht zien en voelde dat ik leef’. Je hebt zelf vast andere woorden die bij jou passen. Helemaal prima. Maak er je eigen affirmatie, overdenking van.
Sluit de dag af met dankbaarheid voor je leven.

Ik wil echt af van mijzelf dwars zitten

Wanneer je klaar bent met de sabotage van jezelf, raad ik je aan een goede coach te zoeken die ook ervaring en kennis heeft op dit gebied. Door deze persoonlijke begeleiding en de commitment die je zelf hieraan geeft, ben je in staat sneller te groeien en ontdek je je eigen persoonlijkheid en vooral zelfvertrouwen, rust, helderheid, overzicht en kun je de regie van je leven in handen nemen.

Ook als je denkt, het gaat best goed over het algemeen, maar er zijn toch nog stukken in mijn leven die ik beter zou willen, zoek een goede coach.
Je bent het waard om verder te mogen gaan. Om mooie dingen te gaan doen. Om te laten zien wie je werkelijk bent.
Leven in plaats van overleven.

Wie herkent dit? Wil je dit delen om anderen te kunnen inspireren?

Meer interessante artikelen:

Staan we wel op onze eigen plek? 

4 tips om vastzittende patronen aan te pakken.

Klik hier voor gratis download– E-boek over (hoog) sensitiviteit en je staande houden tussen alle prikkels die op je af komen.