Waarom afwijzingsgevoeligheid je succes blokkeert.  Afwijzingsgevoeligheid, de angst om afgewezen te worden, is een krachtige emotie die veel mensen ervaren. Het kan verlammend werken. Deze angst kan zich op subtiele manieren in je leven laten zien. Soms merk je niet eens dat het je gedrag beïnvloedt. Toch kan het een opstakel zijn voor persoonlijk- en professioneel succes.

Wat is Afwijzingsgevoeligheid?

Afwijzingsgevoeligheid, of Rejection Sensitivity,  is de neiging om overgevoelig te reageren op mogelijke afwijzing. Mensen die hier last van hebben, interpreteren vaak neutrale of zelfs positieve interacties als negatief. Ze verwachten vaak afwijzing, zelfs in situaties waar dat niet waarschijnlijk is. Dit kan leiden tot gevoelens van onzekerheid, angst en laag zelfvertrouwen.

Hoe blokkeert afwijzingsgevoeligheid je succes?

  1. Vermijdingsgedrag

Mensen met afwijzingsgevoeligheid vermijden vaak situaties waarin ze mogelijk afgewezen kunnen worden. Dit kan betekenen dat ze geen nieuwe uitdagingen aangaan, niet om hulp vragen of geen risico’s nemen. Deze vermijding kan hun groei en succes flink in de weg zitten. Door geen nieuwe kansen te grijpen, blijf je vastzitten in je comfortzone. Dit belemmert je persoonlijke- en professionele groei.

  1. Gebrek aan zelfvertrouwen

Afwijzingsgevoeligheid ondermijnt het zelfvertrouwen. Het veroorzaakt negatieve stemmen in je hoofd en veel twijfel aan je eigen zijn en kunnen. Mensen met afwijzingsgevoeligheid twijfelen aan hun capaciteiten en denken vaak dat ze niet goed genoeg zijn. Dit gebrek aan zelfvertrouwen kan je beletten om je doelen ook echt te behalen.

  1. Perfectionisme

Om afwijzing te voorkomen, is het streven naar perfectie een must. Ze geloven dat als ze maar perfect zijn, ze niet afgewezen zullen worden. Dit perfectionisme kan leiden tot uitputting, stress en burn-out. Het kan ook resulteren in uitstelgedrag, omdat je wacht op de perfecte omstandigheden om te beginnen. Deze perfectionistische neigingen beïnvloed je productiviteit, en daarmee je succes, negatief.

  1. Communicatieproblemen

Afwijzingsgevoeligheid kan ook leiden tot communicatieproblemen. Mensen kunnen moeite hebben om hun gedachten en gevoelens duidelijk te uiten uit angst voor afwijzing. Dit kan resulteren in misverstanden en conflicten, zowel in persoonlijke als professionele relaties. Je vindt het moeilijk om stil te staan bij je eigen behoeften, dat wat jij graag wilt. En dan is het moeilijk om je eigen grenzen te voelen en aan te geven. Goede communicatie is cruciaal voor succes. Wanneer dit wordt belemmerd door afwijzingsgevoeligheid, kunnen kansen worden gemist.

Hoe kun je afwijzingsgevoeligheid overwinnen?

  1. Erken je gevoelens

De eerste stap naar verandering is het erkennen van je gevoelens. Erken dat je bang bent voor afwijzing en begrijp hoe dit je gedrag beïnvloedt. Door bewust te worden van je afwijzingsgevoeligheid, kun je beginnen met het aanpakken ervan.

  1. Versterk je zelfvertrouwen

Werk actief aan het versterken van je zelfvertrouwen. Dit kan door het stellen van realistische doelen en het vieren van je successen, hoe klein ook. Zelfvertrouwen opbouwen kost tijd, maar het is essentieel om afwijzingsgevoeligheid te overwinnen.

  1. Oefen zelfcompassie

Wees vriendelijk voor jezelf. Begrijp dat iedereen fouten maakt en dat niemand perfect is. Je oefent zelfcompassie door jezelf te vergeven voor je de dingen die je (in jouw ogen) niet goed gedaan hebt. Dit helpt om de druk te verminderen en maakt het gemakkelijker om risico’s te nemen.

  1. Herstructureer je gedachten

Identificeer die negatieve gedachten die bijdragen aan je afwijzingsgevoeligheid. Daag deze gedachten uit door bewijs te zoeken dat ze niet waar zijn. Vervang ze door positievere, realistischere gedachten. Dit kan je helpen om je angst voor afwijzing te verminderen.

  1. Neem kleine stapjes

Begin met het nemen van kleine, beheersbare risico’s. Dit kan je helpen om geleidelijk je angst voor afwijzing te overwinnen. Naarmate je succes ervaart, zal je zelfvertrouwen groeien. Dit maakt het gemakkelijker om grotere uitdagingen aan te gaan.

Samengevatstroming en groei - verbinding

Afwijzingsgevoeligheid kan een flinke belemmering vormen voor succes. Het beïnvloedt je zelfvertrouwen, je bereidheid om risico’s te nemen en je communicatievaardigheden. Door je bewust te worden van deze gevoeligheid en actief te werken aan het overwinnen ervan, kun je je potentieel laten zien en je succes vergroten. Begin vandaag nog met het zetten van kleine stappen om je afwijzingsgevoeligheid te overwinnen. Je zult merken dat de wereld vol mogelijkheden zit, wachtend om ontdekt te worden.

Schrijf eens op welke mogelijkheden je hebt om nieuwe stappen te zetten of onafgemaakte projecten ook werkelijk af te maken? Denk out of the box, blijf mogelijkheden opschrijven, ook als je ze ’te fantastisch’ vindt. Juist deze mogelijkheden zijn vaak de beste en de leukste.

Met welke mogelijkheid kun je nu als eerste aan de slag? Welke eerste stap kun je nu zetten? Ik ben nieuwsgierig naar jouw stappen.

Leestip: Het boek ‘Prikkels bijten niet’ van Saskia Klaaysen gaat in op de afwijzingsgevoeligheid bij hoogsensitiviteit en high sensation seekers.

Waarom faalangst je tot uitstelgedrag duwt (en hoe je het kunt stoppen)

Iedereen heeft wel eens met uitstelgedrag te maken gehad. Het is een veelvoorkomend probleem dat velen van ons raakt. Of het nu gaat om het uitstellen van een belangrijke taak op het werk, het uitstellen van een studieopdracht of het negeren van persoonlijke doelen. Maar wat als ik je vertel dat uitstelgedrag vaak dieper gaat dan een gebrek aan motivatie of discipline? Wat als het eigenlijk een symptoom is van iets veel fundamenteler? Dit artikel duikt in de verborgen relatie tussen faalangst en uitstelgedrag, en biedt praktische tips om deze cyclus te doorbreken.

Wat is faalangst en wat is de link met uitstelgedrag?

Faalangst is een intense angst om te falen en niet aan verwachtingen te voldoen. Het is een gevoel dat velen kennen, en het kan verlammend zijn. Mensen met faalangst zijn vaak zo bezorgd over het maken van fouten of het niet voldoen aan de normen van anderen dat ze worden verlamd door angst. Deze angst kan leiden tot uitstelgedrag, een manier om de angst te vermijden door simpelweg de taak niet aan te pakken.

Wanneer iemand faalangst ervaart, kan het idee van een taak zelf al angstaanjagend zijn. De angst om te falen of niet goed genoeg te presteren kan zo overweldigend zijn dat de persoon de taak uit de weg gaat. Dit leidt tot een vicieuze cirkel waarin uitstelgedrag het probleem verergert, wat de angst en stress verder versterkt. Het uitstellen van taken kan tijdelijke verlichting bieden, maar het vergroot op de lange termijn de druk en angst omdat de taken zich opstapelen en de deadlines naderen.

Hoe faalangst uitstelgedrag voedt

1. Perfectionisme en hoge normen

Mensen met faalangst hebben vaak een perfectionistische instelling. Ze stellen extreem hoge eisen aan zichzelf en vrezen dat ze deze normen niet zullen halen. Dit perfectionisme kan leiden tot uitstelgedrag omdat de angst om niet aan deze hoge standaarden te voldoen hen ervan weerhoudt om te beginnen met een taak. Ze wachten op het ‘juiste’ moment of de perfecte omstandigheden, die vaak nooit komen, waardoor taken blijven liggen.

2. Negatieve zelfpraat en zelftwijfel

Faalangst gaat vaak gepaard met negatieve zelfpraat en zelftwijfel. Mensen die bang zijn om te falen, denken vaak: “Wat als ik het niet goed doe?” of “Wat als anderen mij niet goed genoeg vinden?” Deze negatieve gedachten kunnen verlammend zijn en leiden tot uitstelgedrag. Door de taak uit te stellen, proberen ze de confrontatie met deze beangstigende gedachten te vermijden.

3. Gevoel van overweldiging en stress

De angst om te falen kan leiden tot een overweldigend gevoel van stress en druk. Wanneer een taak te veel stress met zich meebrengt, kan het makkelijker lijken om deze taak uit te stellen in plaats van de uitdaging aan te gaan. Deze tijdelijke oplossing lijkt de stress te verlichten, maar in werkelijkheid vergroot de stress. En dit versterkt de angst.

4. Vermijdingsgedrag als copingmechanisme

Uitstelgedrag kan een copingmechanisme zijn om met faalangst om te gaan. Door taken uit te stellen, proberen mensen de angst en de negatieve emoties te vermijden die gepaard gaan met het uitvoeren van de taak. Dit kan leiden tot een gevoel van opluchting op korte termijn, maar op de lange termijn zorgt het alleen maar voor meer stress en angst, omdat de taken zich opstapelen en deadlines naderen.

Hoe kun je deze cyclus van faalangst en uitstelgedrag doorbreken

Het doorbreken van de cyclus van faalangst en uitstelgedrag vereist een combinatie van zelfinzicht, strategieën en actie. Hier zijn enkele effectieve stappen die je kunt nemen:

1. Erkenning en zelfacceptatie

Het eerste stap is het erkennen van je faalangst en het accepteren van de impact die het heeft op je gedrag. Door je angst onder ogen te zien, kun je beginnen met het aanpakken ervan en het ontwikkelen van strategieën om ermee om te gaan. Dit kan het stellen van realistische doelen en verwachtingen omvatten.

2. Wees realistisch in de doelen die je stelt

In plaats van je te richten op perfectie, stel realistische en haalbare doelen. Breek grote taken op in kleinere, beheersbare stappen en stel deadlines voor elke stap. Dit kan helpen om de angst te verminderen en de taak minder ontmoedigend te maken.

3. Werk met krachtige gedachten over jezelf

Door de zelfkritische stemmen geen aandacht te geven en bewust te kiezen voor krachtige gedachten over jezelf zul je merken dat je meer effectief bent bij het aanpakken van faalangst en uitstelgedrag. PSYCH-K® helpt je om negatieve gedachten en overtuigingen te identificeren en uit te dagen, en biedt de mogelijkheid om deze gedachten te transformeren naar helpende en krachtige gedachten.

4. Ontwikkel effectieve planning werk actiegericht

Leer hoe je effectief kunt plannen en organiseren om je taken aan te pakken. Gebruik hulpmiddelen zoals to-do lijsten, agenda’s en timers om je voortgang bij te houden en verantwoordelijk te blijven. Dit kan helpen om je angst te verminderen en je productiviteit te verhogen. Alleen door te doen en daarmee te ervaren wat wel en niet werkt krijg je zelfvertrouwen en zal angst verminderen.

5. Zoek professionele ondersteuning

Als faalangst en uitstelgedrag een aanzienlijke invloed hebben op je leven, overweeg dan om professionele hulp te zoeken. Een coach kan je helpen bij het ontwikkelen van strategieën om je angst te overwinnen en je gedrag te veranderen. In mijn praktijk werk ik met PSYCH-K® wat hele mooie resultaten geeft bij het omzetten van beklemmende gedachten naar zelfvertrouwen en rust. Ook maak ik gebruik van RET waarin helder wordt welke kerngedachten in de weg staan om het beste uit jezelf te halen. Het waardegericht coachen heeft het effect dat je weet waarom de dingen belangrijk voor je zijn. Zo richt je beter op je doelen en acties waarmee je zelfvertrouwen enorm vergroot.

In het magazine ‘Psychologie’ staat ook een mooi artikel over faalangst: Uitstelgedrag: de oorzaak, het gedoe en hoe je ervan afkomt (psychologiemagazine.nl)

Faalangst en uitstelgedrag

Faalangst en uitstelgedrag zijn nauw met elkaar verbonden en kunnen elkaar versterken in een vicieuze cirkel. Door de onderliggende angst te begrijpen en effectieve strategieën toe te passen, kun je deze cyclus doorbreken en jezelf bevrijden van de verlammende effecten van faalangst. Door realistische doelen te stellen en effectieve planningstechnieken te gebruiken. Zo pak je de controle terug en zet je stappen richting een productiever en minder angstig leven.

Als je worstelt met faalangst en uitstelgedrag, onthoud dan dat je niet alleen bent en dat er effectieve manieren zijn om deze uitdagingen te overwinnen. Neem vandaag nog de eerste stap naar verandering en begin met het aanpakken van je faalangst om een leven te creëren dat vrij is van uitstel en vol vertrouwen.

Wil je afrekenen met je faalangst en je uitstelgedrag aanpakken? Neem dan nu contact met me op voor een Zelfvertrouwen Boost gesprek. In dit gratis en vrijblijvende gesprek luister ik naar je en kijken we samen hoe je faalangst en uitstelgedrag kunt veranderen.

Julia heeft dit ingebracht in de sessie vanmorgen. Waarom laat ze haar  ‘eeuwige’ please-gedrag zien?

Please-gedrag

Dit please-gedrag maakt dat ze weinig eigen keuzes maakt. Alles hangt af van wat haar gezin vraagt, haar werk vraagt, de ouderraad op de school van de kinderen vraagt, de sportclub vraagt, de familie vraagt en zo gaat het door. Ze heeft het gevoel dat iedereen vraagt van haar, maar niemand een vraag stelt áán haar. Het is een interessante vraag: waarom laat je please-gedrag zien? En wat zou je ervoor in de plaats willen?

 

Ze weet het niet zo goed. Ze weet dat ze wil stoppen met altijd ja zeggen. Stoppen met steeds maar klaar moeten staan. Julia is hoogsensitief en voelt ook aan wat een ander nodig heeft. Eigenlijk bied ze al hulp voordat de ander het kan vragen. Het kost zoveel energie. Het lijkt wel of de mensen om haar heen automatisch ervan uit gaan dat zij wel beschikbaar is. Tenminste, zo voelt ze het.

 

Als coach kijk ik samen met de coachee naar wat er nu is en waar je heen wilt. Julia wist vooral wat ze niet wilde. Samen keken we naar haar interne subpersonen die op dit moment het stuur van haar interne bus in handen hebben.

De Bus

Aan het stuur bleek de pleaser te zitten, wat we al dachten. Deze werd genavigeerd door de perfectionist. Achter de pleaser zat ook nog een faalangstige. Het werd haar duidelijk wat er aan de hand was.

We keken samen nog wie er verder nog in de bus zaten. En achterin zat een doorzetter en een krachtige zelf. Die zette ze nooit aan het stuur omdat de faalangstige zelf dat veel te eng vond. Wat als ze zomaar vooraan gingen staan?

De rebel op de achterbank

En achterin, op de achterbank keek haar innerlijke rebel haar aan. Het emotioneerde haar, ze wist dat deze leuke rebel met gekke ingevingen in haar zat. Maar ze was haar kwijt geraakt in haar jeugd. Op school veroordeeld voor haar ‘gekkigheid’. Thuis zich netjes moeten gedragen en doen wat gevraagd werd. En de rebel verdween naar de achterbank.

Bestemming

Nu wist ze ook waar ze heen wilde. Ze wilde heel graag haar springerige rebel naar voren halen. Die kon haar helpen om de wereld wat luchtiger te zien. Niet zo zwaar aan alles tillen. Haar krachtige ik kan makkelijker nee zeggen. En haar doorzetter helpt haar om zich aan haar goede voornemens te houden.

Het was nodig om een innerlijke overtuiging die er was, ‘ik mag mezelf niet laten zien’ te transformeren in ‘ik mag in het licht gaan staan’ zodat haar rebel ook echt naar voren mocht komen. Dit hebben we gedaan met de methodiek PSYCH-K®.

Ze verliet helemaal blij de praktijk. Haar eerste actie zou zijn dat ze een gesprek met haar leidinggevende over inhoud van haar functie en al die bijzaken die ze er nu naast deed, stoppen.

De kracht van je subpersonen

Herken jij please-gedrag en wil je er van af? Voor jezelf durven kiezen, je zelf steviger neerzetten? Het loont echt om je subpersoonlijkheden te onderzoeken.

In dit voorbeeld heb ik een klein gedeelte ervan geschetst. We hebben vaak meer subpersonen in ons, onze innerlijke ‘stemmen’. In het onderzoek hiernaar kun je ook de subpersonen vragen stellen of een boodschap laten vertellen. Je kunt ze met elkaar laten communiceren.

Op deze manier kreeg Julia ook de inzichten in het effect van de pleaser aan het stuur en kon ze later ook het effect voelen van de combinatie rebel met de doorzetter.

Let op:

De pleaser van Julia hoort wel bij haar. Het is een deel van haar, en die schop je niet zomaar de bus uit. Maar hij mag wel meer naar achter plaatsnemen. Uitrusten.

 

Wil je dingen anders in je leven en wil je kijken naar waar jouw subpersonen je gebracht hebben? Onderzoek wat er gebeurd als je andere innerlijke stemmetjes eens de ruimte gaat geven. Wat zou dat opleveren?

Kan ik je verder helpen? Heel graag. Link of contact met me.

 

(de kaarten op de foto komen uit ‘het ikken kabinet’)

Wie zit er aan het stuur van jouw bus?

Wat zijn subpersoonlijkheden en wie is je Bewuste Ego? Dit blog verkent het concept van subpersoonlijkheden en hoe ze onze innerlijke dialoog en gedrag beïnvloeden, vergelijkbaar met passagiers in een bus. Door inzicht te krijgen in hoe deze subpersoonlijkheden vanuit het onderbewustzijn worden aangestuurd, kunnen we bewuste keuzes maken en onze koers beter bepalen. Het Bewuste Ego, als chauffeur van de bus, speelt een cruciale rol in het managen van deze innerlijke stemmen en het bereiken van onze gewenste bestemming.

Ben jij op de plaats van jouw bestemming aangekomen? Of ga je van station naar station zonder dat je echt goed weet waar je uitkomt. Heb je een doel, maar kom je er niet? Mijn cliënt Jeannet doolde een beetje in het rond. Ze voelde stress en onrust. Kon moeilijk haar tijd plannen en werk afsluiten. Gevolg: stress thuis omdat ze laat thuis kwam en dan nog voor de kinderen moest zorgen. Ze holde zichzelf totaal voorbij. Haar gedachten werden aangestuurd vanuit angst voor controle verlies en hard moeten werken en doorzetten.

De Bus van Jezelf: Een Reis met Subpersoonlijkheden

Stel je voor dat je innerlijke wereld een bus is, gevuld met verschillende passagiers die allemaal een deel van jouw persoonlijkheid vertegenwoordigen. Deze passagiers, ook wel subpersoonlijkheden genoemd, hebben allemaal hun eigen stem en hun eigen verlangens, angsten en overtuigingen. Ze vormen samen de complexe en dynamische persoon die jij bent. De bestemming van deze bus? Dat is jouw leven en hoe je het leidt..

De Passagiers: Jouw Subpersoonlijkheden

Iedereen heeft subpersoonlijkheden. Ze ontstaan door ervaringen, opvoeding, en de diverse rollen die we in ons leven spelen. Denk aan de zorgzame ouder, de strenge criticus, het speelse kind, de perfectionist, of de avonturier. Deze subpersoonlijkheden zijn als passagiers in jouw bus, en ze hebben allemaal invloed op de route die je neemt. Bij Jeannet bleken de controlfreak en de harde werker beurtelings het stuur in handen te hebben. Haar levensgenieter had ze al jaren geleden naar de achterbank verbannen.

Het Innerlijke Dialoog

De interacties tussen deze subpersoonlijkheden vormen je innerlijke dialoog. Soms werken ze harmonieus samen, maar vaak zijn ze het niet met elkaar eens. De zorgzame ouder wil misschien dat je meer tijd met je gezin doorbrengt, terwijl de ambitieuze werker vindt dat je overuren moet maken om die promotie binnen te halen. Deze conflicten kunnen leiden tot innerlijke spanning en besluiteloosheid.

Mensen met een hoogsensitieve eigenschap zijn hier nog wat gevoeliger voor. Ze merken bij zichzelf dat er verandering van aansturing optreed, maar kunnen dat vaak niet plaatsen. Waarom voel ik me ineens anders? Waarom doe ik ineens anders? En ze voelen het aan bij anderen als ze met een subpersoonlijkheid van de ander te maken hebben en kunnen deze energie overnemen.

De Onderbewuste Aansturing

Veel van deze subpersoonlijkheden worden aangestuurd door het onderbewustzijn. Overtuigingen die we in onze jeugd hebben gevormd door ervaringen en opvoeding spelen hierbij een cruciale rol. Stel je voor dat je als kind hebt geleerd dat hard werken altijd beloond wordt; deze overtuiging kan de perfectionist in jou aansturen en ervoor zorgen dat je voortdurend streeft naar uitmuntendheid, soms ten koste van je eigen welzijn.
Andere subpersoonlijkheden kunnen gevormd zijn door beschermingsmechanismen die je hebt ontwikkeld als reactie op pijnlijke of traumatische ervaringen. Een subpersoonlijkheid die bijvoorbeeld altijd op haar hoede is en waakzaam blijft, kan ontstaan zijn door ervaringen van afwijzing of onveiligheid. Deze subpersoonlijkheden proberen je te beschermen, zelfs als hun methoden niet altijd effectief of gezond zijn.

Wie Zit Er Achter Het Stuur?

In het boek “Ik ken mijn ikken” van Karin Brugman, Judith Budde en Berry Collewijn wordt het concept van de Bewuste Ego geïntroduceerd. Het Bewuste Ego fungeert als de chauffeur van de bus en heeft de verantwoordelijkheid om al deze subpersoonlijkheden te managen. Het Bewuste Ego kan luisteren naar de verschillende stemmen in de bus en beslissingen nemen die in lijn zijn met je diepere waarden en doelen.

De Juiste Bestemming Bereiken

Als je merkt dat je niet op de juiste bestemming aankomt, is het wellicht tijd om te kijken wie er achter het stuur zit. Misschien heeft een angstige subpersoonlijkheid het stuur overgenomen en houdt deze je tegen om risico’s te nemen. Of misschien is de perfectionist aan het sturen en zorgt deze ervoor dat je jezelf overwerkt.
Door bewust te worden van je subpersoonlijkheden en hun invloeden, krijg je meer inzicht in je gedrag en motieven. Dit bewustzijn stelt je in staat om je Bewuste Ego te versterken en ervoor te zorgen dat deze de juiste beslissingen neemt. Je leert de verschillende stemmen in jezelf te herkennen, te begrijpen en te integreren.
Jeannet kon haar levensgenieter meer plek vooraan in de haar bus geven. Nu kon ze op tijd van haar werk gaan, ‘morgen weer een dag’. En dat gaf rust bij het thuis komen. Eerst verbinden met de kinderen en daarna samen zorgen voor eten. Zo kon ze in de avond al rustiger over morgen nadenken, in de ochtend tijd maken voor een meditatie voordat ze de kinderen wakker maakte. Ze voelde meer balans tussen de hectiek van de dag en de innerlijke vrede waar ze behoefte aan had.

De Kracht van Bewustzijn

Het besef dat je uit meerdere ikken bestaat, biedt een krachtige manier om jezelf beter te begrijpen en te sturen. Het stelt je in staat om patronen te doorbreken en bewuste keuzes te maken die je naar je gewenste bestemming brengen. In plaats van passief te worden meegesleept door innerlijke conflicten, kun je actief het stuur in handen nemen en je koers bepalen.
De bus van je leven zal altijd gevuld zijn met verschillende subpersoonlijkheden, maar door een sterke en bewuste chauffeur achter het stuur te zetten, kun je ervoor zorgen dat je de juiste richting op gaat. Dus, luister naar de stemmen in je bus, begrijp hun motivaties, en laat je Bewuste Ego de bestemming kiezen die echt bij jou past.

Voor jou:

• Merk jij dat je jouw wensdoelen niet haalt?
• Dat je meer mogelijkheden hebt dan dat er nu uitkomt?
• Dat je makkelijk van je koers afwijkt?
• Graag controle houdt en slecht de dingen uit handen geeft?
• Je snel afgeleid bent?

Gevolgen hiervan zijn:
• Energieverlies
• Stress
• Onzekerheid
• Lage eigenwaarde
• Te weinig geld
• Ongezonde keuzes maken
• …

Wil je verandering in je leven en meer weten over je subpersonen en de invloed hiervan op de route die je gaat? Ik kijk graag met je naar de mogelijkheden. Door helderheid te krijgen in de subpersonen en de behoefte van het Bewuste Ego kunnen we het onderbewustzijn programmeren je daar te brengen waar je heen wilt. PSYCH-K® schept hier prachtige voorwaarden voor.

 

Interessant? In een paar stappen dichter bij jouw gewenste doel:

  1. Zullen we linken? Stuur me een verzoek via LinkedIn (Gerdien Keizer) of Insta (Stroming en Groei)
  2. Neem contact met me op via het contact formulier. We kunnen een belafspraak maken om te verkennen wat je wilt veranderen en hoe ik je daarin verder kan helpen.
  3. Blijf me volgen. Binnenkort zet ik enkele subpersoonlijkheden in het licht.

Durf jij met kop en schouders boven het maaiveld te uit te steken? Echt te gaan staan voor waar je in gelooft en daar ook naar te handelen?
Ik vind dat ook nog steeds een uitdaging. In mijn schooltijd heb ik te vaak gehoord dat ik stom was, ouderwets, truttig, suf en onbelangrijk. En ben deze overtuigingen ook gaan leven.
Een stille muis, onzichtbaar. Ik was als een kameleon, paste me aan aan wat ik dacht dat van me verwacht werd. Ik liet wenselijk gedrag zien. Zonder dat ik me afvroeg of ik er ook zo blij van werd.

Wat ik deed was de overtuigingen die mijn medescholieren in mijn systeem gezet hadden, ook uitvoeren Er naar leven. Dus me vooral verstoppen in dat maaiveld.
Gevolg was dat ik ging overleven. Ik voelde me niet goed bij alles wat ik deed, het voelde alsof het allemaal onbewust was. Ik was aan het reageren op de prikkels om mij heen. En daar acteerde ik op. Ik had weinig energie, wist niet wat ik wilde en deed dus eigenlijk maar wat.

Kortgeleden kwam Sabrina bij me voor coaching. Een vrouw van 36 jaar. Ook zij had vanuit een ervaring van gepest worden en later zelfs gestalkt worden, zichzelf geleerd om onder de radar te blijven. Zich te verstoppen in het gras.
‘Zichtbaar worden is gevaarlijk’
Deze overtuiging komt veel voor bij mensen die pesten, stalking of op een andere wijze een beschadigd vertrouwen meemaken. En dat is vet balen.
Nu is er een keuze. Net als Sabrina deze keuze gemaakt heeft. Blijf ik in het verleden leven, dus hetzelfde programma van onzichtbaarheid afdraaien, of verander ik het programma waardoor ik op een andere manier in het leven ga staan en dat ga doen waar ik in geloof?

‘Ik geloof in mijzelf’

In de ontdekkingstocht van Sabrina bleek dat ze het geloof in zichzelf verloren had. Gevolg was een baan als medisch secretaresse waar ze eigenlijk niet goed in paste. Ze had weinig energie en merkte dat het haar moeite kostte zich te concentreren en soms was het zelf moeilijk om aardig te blijven doen tegen patiënten. Ze voelde dat ze meer in haar mars had met haar vwo vooropleiding.

PSYCH-K®

Stap één was het geloof in haarzelf herstellen. Het voelde voor haar als basis, als het fundament, wat eerst moest gebeuren. En op dit fundament kon ze een ‘nieuw huis’ bouwen.

Overtuigingen zoals ‘zichtbaar worden is gevaarlijk’, hebben een functie als je je moet verstoppen voor een in de aanslag liggende tijger. In ons dagelijks leven is dit een overtuiging die het verkeerde patroon aanzet. Maar in de situatie bij Sabrina werkt het averechts.
PSYCH-K® is een verbluffend eenvoudige manier om dit soort nutteloze overtuigingen om te zetten in de helpende overtuiging die je weer in flow gaat brengen. Sabrina had de wens om in zichzelf te gaan geloven. Dus werkten we met de overtuiging ‘ik geloof in mijzelf’. Hierdoor wordt een ander patroon aangezet. Je gaat andere afslagen maken waardoor je acties onderneemt die je eerder niet durfde ondernemen.

Bewuster leven

Het resultaat is dat je meer bewust gaat leven en stopt met overleven. Je maakt bewuster keuzes vanuit een interne aansturing. Je hebt meer helderheid over wat en hoe je dingen wilt. En je weet de stappen te zetten die nodig zijn.
Toen ik Sabrina 2 weken later weer sprak vertelde ze met trots dat ze zich ingeschreven had voor een deeltijd studie psychologie aan de open universiteit. Het gedrag en het denken van mensen intrigeerde haar al langer en ze wil hier in de toekomst haar werk van maken. Ze voelde heel veel vertrouwen hierin. En ze wist nu dat haar huidige werk meer functioneel was, het maakte mogelijk dat ze deze studie deed en ondertussen andere wegen kon gaan onderzoeken.

Toekomst

Voor het eerst in Sabrina’s leven had ze het gevoel echt een eigen keuze gemaakt te hebben.
En ik herken dit wel. Acht jaar geleden maakte ik ook de keuze dat ik mijn leven anders wilde gaan inrichten. Van zorgen voor de ander, wilde ik naar zorgen mèt de ander. Meer regie voor de cliënt ipv dat ik ging vertellen wat goed voor de ander was.

Ik heb me gespecialiseerd om mensen te helpen hun eigen wensen, dromen, behoeften en verlangens bewust te maken en daarnaar te gaan handelen. Zodat ze van overleven naar leven gaan. Regie in hun leven ervaren en zelf bewuste keuzes kunnen maken. Ik kijk samen met mijn cliënten naar mogelijkheden. En mijn ervaring is dat juist de mogelijkheden die mensen als minst waarschijnlijk beschouwen, juist de ‘gouden’ tip zijn.
En daarin ga ik als een gouden boterbloem boven het maaiveld staan. Omdat het mijn missie is om de ander in zijn of haar succes (klein of groot) verder te helpen. Verder te helpen vanuit een geloof in jezelf. Dat is de basis, het fundament.

Wil je meer weten? Stuur me gerust je vragen via het contact formulier.

Huh? ‘Sponzige grenzen, wat moet ik daar nu mee’?
Toch zijn er veel mensen die dit doen. Sponzige grenzen aangeven. Binnen coaching is één van de meest gehoorde wensen ‘ik wil mijn grenzen leren aangeven’. Voor mezelf opkomen. Assertiever worden.

Allemaal woorden om je eigen territorium te bewaken en te verdedigen.
Net als onze kat. Zodra ze een ‘indringer’ in onze tuin ziet stuift ze er op af. Jaagt de indringer weg (die helemaal niks deed, alleen passeerde), en komt triomfantelijk weer aanlopen.
Zo. Opgeruimd staat netjes…

 

Zeg eens eerlijk, soms zouden we dit ook weleens willen toch? Even lekker achter iemand aan stuiven en wegjagen. Misschien niet letterlijk dan wel figuurlijk.
Waarom doen we dit vaak te weinig? Iemand wegjagen die ons interne territorium schend?
En laten we het keer op keer weer gebeuren? Soort ezel met een steen, je kent het wel.

Een ex maakte van deze sponzige grenzen gebruik door na het verbreken van de relatie mij te gaan stalken. Ondanks dat ik weet dat dit voornamelijk met hem te maken had, had ik hierin ook iets te doen, namelijk mijn ‘gespons’ aanpakken.

 

En waar gaat grenzen aangeven nu echt over? Waarom kunnen mensen het soms heel goed, soms een beetje halfbakken en anderen doen het echt heel slecht? En wat zijn daar de gevolgen van?

Daarover gaat dit blog en de nieuwe training die ik ontwikkeld heb.

 

Wat zijn grenzen?

De encyclopedie zegt: ‘een grens is een denkbeeldige lijn die aangeeft waar een gebied of territorium ophoudt’.
Voor een land, een weiland, een stuk grond of je tuin weet je dit wel. Het is vaak ook duidelijk. Je zet er een hek om heen of een hoge schutting en gaat er achter zitten. Zo, dit stukje ‘land’ is van mij.
Een ander mag niet zomaar op jouw land of in je tuin komen. Daar hebben ze toestemming voor nodig. En als iemand dit dan toch zonder toestemming doet, doen we net als de kat, iemand wegjagen. Vriendelijk of onvriendelijk.
Het programma ‘de Rijdende Rechter’ zit er vol mee. Mensen die angstvallig hun territorium bewaken omdat ze vinden dat de buren daar overheen gegaan zijn. In welke vorm dan ook.

 

Hoe zit dit met je eigen interne grenzen?

Hier staat geen bordje of schutting. Vaak vinden we het heel normaal dat de ander maar moet aanvoelen of weten waar voor jou de grens ligt.
En als deze geschonden wordt zonder jouw toestemming kan dit grote gevolgen hebben, of zelfs trauma opleveren.

Eind vorig jaar mocht ik op een themabijeenkomst spreken over grenzen aangeven. Met een prachtige groep van zo’n 20 vrouwen uit verschillende culturen ben ik in gesprek gegaan over wat ‘je eigen grenzen aangeven’ nu werkelijk inhoudt.
Welke gevolgen heeft het als je zelf wel of niet je grenzen aangeeft? En op welke manier geef je een grens aan?

 

Hoe laat je aan de ander weten dat jouw grens bereikt is?

Nina W. Brown (auteur en hoogleraar counseling aan de universiteit in Virginia) heeft de volgende manieren beschreven:
Je kunt zachte grenzen aangeven. Dan vind je het moeilijk om voor jezelf op te komen. Het gedrag van de ander praat je makkelijk goed, zelfs als dit schadelijk is voor jou als persoon. Ook kunnen mensen jou makkelijk ompraten voor klussen, dat je achteraf weleens denkt ‘hoe komt het dat ik dit nu weer aan het doen ben, terwijl de ander…’ vul maar in. Je hebt je weer om laten praten.
Rigide grenzen lijken dan een soort van oplossing. Maar je wordt moeilijk toegankelijk. Dit straal je fysiek uit en ook emotioneel. Het kan zelfs zo zijn dat je voordat iemand in de buurt komt, je al aan het ‘bijten’ bent (dit kan ontstaan na trauma’s in het verleden).
En dan die sponzige grenzen. Waar ligt jouw grens eigenlijk? Soms dichtbij, dan weer verder weg. Aantrekken, afstoten. Ene keer zeg je stop, de volgende keer buig je makkelijk mee. Je bent onzeker hierin.

En dus leerde ik om flexibele grenzen aan te geven. Ik bepaal zelf wat of wie ik binnen laat en vooral, wie niet. Ik prik door mooie praatjes en ompraterij heen. Tenzij het iets is wat ik zelf graag wil.

In mijn nieuwe training ‘Vrijuit jezelf laten zien’Vrijuit jezelf zijn help ik mensen die over zich heen laten lopen, te strak grenzen aangeven, voor karretjes gespannen worden of onzeker zijn in wat ze nu wel of niet goed vinden, verder naar bewust ervaren wat of waar jouw grens ligt en hoe je dit op een sterke en toch flexibele manier helder kunt aangeven aan de ander.

De training ‘Vrijuit jezelf laten zien’, vind je hier.

Ze heeft een prachtig doel. ‘Ik wil graag meer mijn eigen keuzes maken zonder dat ik steeds rekening ga houden met de mening van mijn vader’. Na de dood van haar moeder, ze was zelf 18 toen, is ze in die rol naast haar vader gaan staan. Inmiddels 33, met een baan en een eigen huis, had ze nog steeds een kamer bij haar vader thuis waar ze meerdere dagen per week logeerde. Hoewel dat thuis voelde, en haar eigen huis als logeren.

Heb jij lef genoeg?
Durf jij, in het belang van de groei van je coachee, te confronteren met wat je ziet, hoort en/of voelt?
Zie je echt de patronen waar je coachee zich iedere keer weer in terugtrekt, uit veiligheid? Patronen die juist averechts werken op het doel wat je coachee heeft.

Onder het mom van ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’, dit blog geschreven. Je bent het namelijk je coachee ‘verplicht’ om hem of haar het inzicht te geven van het niet-functionele gedrag.
Het is een onderwerp dat in vele coach intervisies direct of indirect terug komt. ‘Mijn coachee wil vanalles maar zet geen stappen, hoe coach ik daarop’? ‘Als empathie, begrip, inzicht en doen niet (genoeg) werkt, wat heb ik dan nog voor mogelijkheden om mijn coachee op weg te helpen’?

Ze twijfelt over haar baan als administratief medewerker bij een middelgrote organisatie. Haar droom is zich spiritueel verder te ontwikkelen en in die richting meer kunnen betekenen voor anderen. Haar vader keurt dit zweverige gedoe af en vindt dat ze voor zekerheid moet gaan met haar vaste baan. Zelf is ze hier ongelukkig. Ziet geen uitdaging meer en wil verandering Voelt dat ze stil staat. Maar durft geen keuzes te maken. Wat als haar vader gelijk heeft? Wat als ze dan minder tijd zou hebben om voor hem te zorgen?
Dit traject heeft haar al veel inzichten gegeven welk gedrag ze is gaan laten zien na het overlijden van haar moeder. En welke consequenties dit heeft voor haar. Ze heeft een plan gemaakt hoe ze haar spirituele kant kan gaan ontplooien. Maar ze komt niet tot actie.

Elke coach die een goede, inhoudelijke coachopleiding heeft gehad, kent het respectvol confronteren. Dit leer je ook in de Allround coachopleiding bij #Balansgroep.
Hoe komt jouw coachee in beweging?
Confronteren is een waardevolle coachvaardigheid. Je coachee zelf haar eigen, niet werkende gedrag laten zien, zodat er een ander pad gekozen kan worden. Een spannend pad, dat waarschijnlijk wel. Maar wel het pad dat iemand juist verder brengt naar haar doel.

Goede coaches weten dit. En toch blijkt het zo moeilijk om te doen. Het kan buiten je eigen comfort liggen. En komt het in vele intervisies weer terug. Niet werkend gedrag waar de coachee last van heeft. Of gedrag van de coachee waar jij als coach last van krijgt. Beiden zijn goede redenen om te confronteren.

Als je iemand confronteert, spiegelt of provoceert (kom ik in een volgend blog op terug) gaat dit altijd vanuit respect en verbinding.

Wat is jouw beste confrontatie tip?

In mijn coachpraktijk help ik mensen die hun leven ogenschijnlijk best op de rit hebben, maar innerlijk voelen dat ze meer of anders willen en kunnen. Ik help mensen dit verder te ontdekken en ontwikkelen en daadwerkelijk in actie te komen zodat je gewenste doelen ook echt behaald worden.
Ik ben Gerdien Keizer en NOBCO geaccrediteerd coach Practitioner.

#stromingengroei #confronteren

HSP en overprikkeld?

Je loopt rond, misschien door de stad, misschien ben je thuis of op je werk. Mensen zijn om je heen. Geluid van apparatuur, muziek bij de buren of uit een winkel, geroezemoes wat je net niet kunt verstaan. Er gebeuren dingen om je heen waar je geen zeggenschap, regie of controle over hebt.

En je voelt de spanning toenemen. Het gaat je gedachten beheersen. Je kunt je slechter concentreren. Het is hartslag verhogend. Je hoofd voelt vol.
Maar je hebt geen controle over deze omgeving.

Stop

Hoe fijn zou het kunnen zijn als je dit even ‘stop’ kunt zetten. Tegen iedereen kunt roepen ‘hou nou eens op!’. Zet de apparatuur uit.
Wenselijk, maar niet (altijd) reëel. Ik weet het.

Vaak drukken prikkels op een inwendige knop die een link maakt naar gedachten die een stress reactie tot gevolg hebben. Dit gebeurt onderbewust. En als HSP weten we dat prikkels intenser binnen komen, langer nodig hebben om verwerkt te worden en dieper verwerkt worden.

Soms is het idee van prikkels die zouden kunnen ontstaan al genoeg om stress reacties te laten ontstaan. Een angst voor de (over)prikkeling.
Zelf had ik dit gisteravond hier op de camping. Op ons veldje kwam in het laatste huisje wat nog niet bezet was, een groepje jongeren aan. Direct leg ik de link met geluidsoverlast, omdat ik daar heel sterk met stress op reageer.
De geluidsoverlast gebeurde ook. Muziek en gelach en te luid gepraat. Natuurlijk snap ik het, ben ook jong geweest, maar toch stoorde het mij enorm. Ik voel het onder mijn huid en ontspanning lukt niet. Zoals dat in het verleden ook spanning op leverde.

Verbinding met het moment

Totdat ik in het hier en nu blijf. Me kan verbinden met het moment waarin ik nu ben. Ik zat in mijn bed met doorzak matras, lekker warm. Het geleende boek van de bib aan het lezen. ‘Shinrin-yoku’ van Miralles/García. Een boek over de positieve invloed natuur, bos, groen op onze mentale gesteldheid. En hoe dit invloed heeft op onder onderhuidse spanning.

En ik bleef in het hier en nu en bedacht dat we morgen door het bos op de Veluwe gaan wandelen. Ik hoorde het geluid van de buren niet meer besefte ik later. Ik verbond met het moment waar ik in was. En daarmee sloot ik de ongewenste prikkels buiten.

Het resultaat was dat ik heerlijk in slaap kon vallen met de gedachte aan de komende wandeling in het bos.
Vanmorgen om 9u werd ik wakker. Pas om 12u ging bij de buren de deur open en kwamen er 3 jonge dames met verwarde haren tevoorschijn. Het heren bezoek van gisteravond was weg? We konden er wel om lachen….

Hoe wapen jij je tegen overprikkeling?

Wil je hier meer over lezen?

Download hier het gratis E-boek: HSP in de Jungle (van prikkels). En lees tips hoe overprikkeling de baas te blijven.

Een tollend hoofd? 6 tips voor rust in het hoofd.

HSP? Een waardevol schema voor balans en persoonlijke groei.

Ben jij ondernemer en hoogsenstitief?

 

Een vraag die we onszelf bijna nooit stellen is: Sta ik wel op mijn eigen plek in mijn leven?
Ik hoor je denken. “Hoe bedoel je? Ik sta hier toch? Natuurlijk sta ik dan op mijn eigen plek, en dit is mijn leven.”
Waarheid als een koe. Hoe komt het dat zoveel mensen herkennen dat ze verschillende rollen aannemen in hun leven? Dat ze emotioneel worden als we het hebben over ‘niet op je eigen plek staan’? Wanneer mensen (h)erkennen hoeveel energie dit kost, raken ze ervan overtuigd dat het zinvol is om je eigen plek te vinden en deze met overtuiging in te mogen nemen.

Wat is je eigen plek?Eigen plek Gerdien Keizer Alleengeboren Tweelingen

In mijn ogen is je eigen plek die plek die je met overtuiging inneemt in je leven. De plek waar je je thuis voelt bij jezelf. Een eigen zelf die in elke situatie dezelfde energie opneemt en uitstraalt.
Ik herkende zelf dat ik als ‘twee mensen in twee levens’ was. Alsof ik niet overal dezelfde ik was. Ik was thuis heel anders dan op school. Of later op het werk. En weer anders dan wanneer ik training gaf bij Synchroonzwemmen.
Als een kameleon paste ik me snel aan, aan mijn omgeving. Ik heb dat ervaren alsof ik een andere ‘ik’ aannam.

Het resultaat was dat ik me altijd erg alleen voelde, ook al was ik in gezelschap. En ik heb me altijd anders dan anderen gevoeld. Al vanaf de kleuterschool had ik het gevoel ‘anders’ te zijn. Ik heb het nog steeds. Ik voel me niet beter of slechter dan anderen. Gewoon ‘anders’.

Sinds ik beter op mijn eigen plek sta, merk ik dat mijn intuïtie en ‘gezond verstand’ beter is gaan ontwikkelen. En dat ik deze beter hoor, er naar luister.
Op mijn eigen plek gaan staan resulteerde onmiddellijk dat ik beter gehoord en gezien werd. Ik resoneerde anders met mijn omgeving en gaf andere onderbewuste signalen af. Waardoor de mensen om mij heen op een andere, meer open, manier op mij gingen reageren.

Dit effect wordt ook onderschreven in het boek ‘de Fontein’ van Els van Steijn.

De oorzaak?

De oorzaak dat we niet op onze eigen plek staan kunnen meerdere zijn. De tijd dat we in de baarmoeder van onze moeder doorbrengen en in de eerste jaren na onze geboorte hebben veel effect op de eigen ‘plaatsbepaling’. Het maakt uit hoe je het leven gestart bent. Is dat in vrede en liefde of in angst en onzekerheid geweest? Bij eigen ouders of bij pleeg- of adoptief ouders?
Elke fijne gebeurtenis heeft effect, maar ook elk trauma wat we meemaken.

Het verschuiven van jezelf naar een andere plek is meestal het gevolg van trauma. Of het trauma van een naaste waardoor we een soort ‘valse’ verantwoordelijkheid op ons nemen voor het welzijn van die ander. Vaak een verantwoordelijkheid die we op deze jonge leeftijd niet kunnen dragen.
Ik ga in deze blog in op de oorzaak die voor mij de puzzelstukken in elkaar deed leggen en waardoor ik met overtuiging op mijn eigen plek kon gaan staan.

Alleengeboren Drieling.

Nadat ik erachter kwam dat ik ooit als drieling dit leven begonnen ben, was ik verbaasd. Ik ben me hierin gaan verdiepen en alle puzzelstukken van mijn leven vielen in elkaar. Ik begreep nu waarom ik me anders dan anderen voelde en waarom ik in verschillende situaties me anders voordeed dan wie ik me werkelijk voelde.

Het fenomeen ‘Alleengeboren Tweeling of -Meerling’ is wat we zien wanneer iemand als meerling het leven begint, maar als éénling geboren wordt. Soms weten we dit doordat er een tweelingbroer of -zus is overleden rondom de geboorte. Of omdat je moeder dacht een miskraam te hebben gehad maar ze bleek toch nog zwanger en zo zijn er meer aanwijzingen.
Maar meestal weten we het niet (zeker).
Uit echo onderzoek is gebleken dat zeker dat 10% van de zwangerschappen als twee- of meerling begint (er worden zelfs veel hogere cijfers genoemd tot wel 40%, maar dit is niet in een officiële onderzoek setting geweest).
We weten ook dat er ongeveer 1,5% daadwerkelijk als twee- of meerling geboren wordt.
Zo’n 8,5% van ons als mensheid heeft het overlijden van een broertje of zusje in de baarmoeder meegemaakt.
Mw. Athea Hayton, schrijver van de de boeken over ‘womb twin survivors’, spreker en psychotherapeut, heeft veel onderzoek gedaan naar het psychologische effect op de overlevende wanneer de tweelinghelft is overleden tijdens de zwangerschap, geboorte of kort na de geboorte.

Identificatie met de andere helft.

En hier komen we op de vraag, op welke plek zet je jezelf neer? Wanneer is het jouw plek en wanneer geef je je plek op aan je gemiste tweelinghelft? Wij zijn de overlevers. Maar soms identificeren we ons met de andere, overleden, helft. Althea Hayton spreekt in haar boek over de theorie dat door de mede-twin ‘in leven te houden’, we karaktereigenschappen ontwikkelen die niet bij onszelf horen maar van de mede-twin zijn.
Dit maakt dat je niet je mooiste leven leeft, maar dat het als zwaar en vol blokkades aanvoelt.

Deze week was Cecile bij me. In een prachtige opstelling werd duidelijk dat ze haar tweelingbroer die overleden was in de baarmoeder, op bovenop haar eigen plek zette. En toen zag ze waarom ze ‘geen ruimte’ ervaarde. Waarom ze niet tot haar recht kwam en waarom ze het gevoel had dat niemand haar zag of naar haar luisterde. Ze gebruikte haar overleden tweelingbroer als schild naar de buitenwereld. Het trauma in de baarmoeder zag ze als haar schuld. Zíj had hem ‘weggeduwd’. Ineens werd het haar duidelijk. Hem een eigen plek geven lukte aanvankelijk niet. Dan ‘gooide’ ze hem weg, ze verloochende hem.

Terug naar de eigen plek.

In een mooi proces waarin het schuldgevoel benoemd mocht worden, maar ook het vertrouwen in haar eigen kunnen, mocht haar tweelingbroer een plek krijgen op een stoel aan de tafel. Zelf nam ze de stoel aan het hoofd van de tafel in. Voor haar een ‘leidersstoel’. Iets wat ze nooit van zichzelf gedacht had. Ze voelde meer lucht om haar heen. Ervaarde meer rust. En bovenal vertrouwen.

Resultaat om op je eigen plek te staan.

Op het moment dat je met overtuiging op je eigen plek staat, je eigen aura om je heen ‘bewaakt’, merk je dat er meer rust in je systeem komt. Je verbruikt veel minder energie in gezelschap. Jouw plek is dan duidelijk. En non-verbaal, op onderbewust niveau, resoneer je anders met je omgeving waardoor ze automatisch je zien, je horen en je grenzen respecteren. Dit heb ik zelf ook zo helder gemerkt.

Klinkt goed, en nu?

Het is voor mij heel belangrijk dat mensen hun eigen plek innemen. We hebben behoefte aan mensen die helder zijn in wat ze graag willen en waar hun kwaliteiten liggen. Mensen met energie die andere mensen weer kunnen inspireren. Dit is mijn missie.
Ik hou van helderheid waardoor vrijheid een oplossing vormt.

Ik help mensen deze helderheid te onderzoeken en te vinden. Daardoor zien we de oplossing en wordt vrijheid ervaren.

Wil je hier meer over weten? Vraag een gratis, en vrijblijvend coachgesprek aan in deze link.

Misschien is dit interessant voor je:

Wat als zichtbaarheid als beklemmend voelt?

Ben je ondernemer en worstel je met gezien worden? Wordt je simpel van iedereen die maar roept dat je zichtbaar moet worden? Weet je eigenlijk wel dat ze gelijk hebben, maar het is een drempel die je over moet?
En hoe stap je over die drempel?

Heb je op minimaal één van de vragen met ‘ja’ geantwoord? Lees dan verder want ik heb 3 tips voor je om voor eens en voor altijd af te rekenen met onzichtbaarheid.

Zichtbaar is onveilig?

Heb je een bedrijf dan is het van levensbelang dat je gezien wordt. Jij of je producten of diensten. Als ik  als klant jou niet kan vinden, ben ik ook niet je klant. Zo werkt het.

En ik begrijp maar al te goed dat hoe moeilijk het is om zichtbaar te worden of te zijn. Op de middelbare school ben ik flink gepest. Dus het was voor mij essentieel om mijzelf ‘onzichtbaar’ te maken. Lukte niet natuurlijk, maar er ontstond in mij wel de overtuiging dat zolang ik maar niet op de voorgrond kwam, niet veel zei, ook niks tegen me gebruikt kon worden.

Later ervaarde ik hoe zichtbaarheid ronduit gevaarlijk kon worden. Helaas vond een ex vriend van mij het nodig om te stalken nadat de relatie over was. Het werd dus onveilig om zichtbaar te worden. En de overtuiging dat onzichtbaarheid loont was vastgezet in mijn eigen, innerlijke harde schijf.

En toen besloot ik een paar jaar geleden om een eigen praktijk te starten. Ineens liep ik tegen mijn eigen innerlijke muur op. Hoe moest ik nu die ‘eis’ van zichtbaarheid vorm gaan geven terwijl ik zichtbaarheid en onveiligheid als hetzelfde zag?

De vernietigende kracht van de overtuiging.

Overtuigingen ontstaan door de ervaringen en opvoeding die je in je leven gehad hebt. Zowel de negatieve ervaringen als de positieve ervaringen worden opgeslagen in je onderbewustzijn. Je onderbewustzijn maakt 95% uit wat je doet. Maar 5% komt vanuit je bewustzijn.

Het is dus zaak dat je dat onderbewustzijn zo zet dat het je ondersteund, je helpt. Je onderbewustzijn maakt geen onderscheid tussen positief of negatief. Alles wat aandacht krijgt groeit en wordt opgeslagen. Lees deze laatste zin nog een keer. Alles wat aandacht krijgt groeit en wordt opgeslagen.

Dus wanneer je je aandacht van negatief naar positief verlegd worden de positieve ervaringen opgeslagen in je onderbewustzijn.
Maar kun je je reeds negatief geprogrammeerde overtuigingen of gedachtes omzetten naar de positieve overtuigingen die je helpen dat te bereiken wat je wilt. In dit geval zichtbaarheid?

Het antwoord is Ja! Dat kan!

Want wat zou ervan vinden als overtuigingen als ‘het is veilig om zichtbaar te worden’ of ‘ik mag gezien worden’ of ‘het is leuk om zichtbaar te zijn’ op je eigen innerlijke harde schijf geprogrammeerd zijn?

Wil je echt jouw onderneming succesvol laten zijn? Dan is zichtbaarheid een must. Dat weten we allemaal.

Een vraag aan je: Hoelang blijft je onderneming draaien wanneer je de zichtbaarheid houdt zoals je die nu hebt? 1 jaar? 5 jaar? Toch nog 10 jaar? Ben je gegroeid?

Je leest dit blog of omdat je me kent en het leuk vindt om te lezen of omdat je getriggerd bent door de eerste vragen.

3 tips om de blokkade van zichtbaarheid op te heffen.

De eerste tip

Bewustwording. Neem de tijd om even heel bewust te kijken bij jezelf waarom zichtbaarheid nu niet voldoende lukt. Welke overtuigingen zitten ‘dwars’. Er zijn twee hardnekkige overtuigingen die wel een beetje ‘nederlands’ zijn: ‘Doe maar gewoon dan doen je al gek genoeg’ en ‘steek je kop niet boven het maaiveld uit want dan wordt deze eraf gehakt’. Wanneer je deze overtuigingen meegekregen hebt, dan remt dit jou om je onderneming of bedrijf echt te laten zien.

Welke gedachten of overtuigingen zitten jou in de weg? Schrijf ze eens op.

Het is op verschillende manieren mogelijk om overtuigingen om te zetten. Dat kan door pure wilskracht, affirmaties en effectief keuzes maken. Deze manieren werken zeker. Ze hebben tijd nodig en absolute toewijding.

Tip twee

Volg een goede zichtbaarheidstraining. Dit zijn effectieve trainingen die je helpen om bijvoorbeeld met jouw eigen verhaal jezelf en daardoor je bedrijf of onderneming te laten zien. Het resultaat is dat je helder hebt hoe jij je boodschap kunt overbrengen zodat mensen jou ook vinden. Zodat je wèl die goede klant of die vette opdracht binnen kunt halen.

Een goed advies is om dit bij Lindemarie Jongste te doen (www.lindemarie.nl). Zij laat zien wat zichtbaarheid is en in haar training helpt ze jou om jezelf te laten zien met jouw unieke verhaal.

Tip drie

Zet de negatieve gedachten die je hebt over jezelf, over je onderneming, om in overtuigingen die je echt helpen om op een veilige en vertrouwde manier zichtbaar te worden.

Heb je gehoord over PSYCH-K?
Nu dus wel 😉 PSYCH-K is een effectieve en krachtige manier om negatieve gedachten om te zetten in een positieve mindset zodat alles wat je graag wilt bereiken ook echt kunt bereiken.
PSYCH-K is een wetenschappelijk onderbouwde methode.

Wat heb jij nodig om overtuigd ondernemer te zijn van een goed lopend bedrijf?
Schrijf eens op wat je echt nodig hebt.

Worstel je met te weinig inkomsten? Komt dat omdat je te weinig klanten hebt? Kunnen de klanten jou echt vinden? Zien klanten jou als ondernemer? Hoe kom je betrouwbaar en deskundig over?
Wat hoor je als je naar je eigen verhaal luistert?

Hoe klinken overtuigingen als ‘ik ben overtuigd zichtbaar voor mijn klanten’ of ‘mijn klanten vinden mij makkelijk en eenvoudig’? Mogelijk resoneert ‘ik mag mijn eigen plaats innemen’ of ‘ik voeg waarde toe’, ‘ik doe inspirerend werk en wordt er rijkelijk voor beloond’.
Op deze manier wordt ondernemen uitdagend en makkelijk. Je moet nog net zoveel werk doen, maar het kost minder energie omdat je overtuigd bent van je eigen kunnen en dat wat je levert.
Dat is de basis.

Want we willen allemaal goede resultaten en die leuke klanten waar we alles voor doen. Toch?